ساخت و مشخصه یابی نانوپودر و بالک نانوساختار کامپوزیتی زیر کونیا- هیدروکسی آپاتیت برای کاربردهای پزشکی

کامپوزیت سازی دو یا چند جزئی از بیوسرامیک ها یکی از راه های حصول خواص مکانیکی و زیستی بهتر و بهینه سازی خواص برای کاربردهای پزشکی است. از سوی دیگر، تولید نانوپودر و ساخت بالک های نانوساختار کامپوزیتی از بیوسرامیک ها می تواند ویژگی های ناشی از ساختار نانو را به همراه داشته باشد که برای کاربردهای پزشکی منحصر به فرد است. زیرکونیا پایدار شده با ایتریا یکی از مهم ترین بیوسرامیک هایی است که به واسطه ی خواصی نظیر پایداری شیمیایی و استحکام مکانیکی عالی می تواند به عنوان کاشتنی های داخل بدن و مختص بافت های سخت استفاده شود ولی به دلیل ماهیت خنثی آن در برخی از کاربردها محدودیت هایی وجود دارد. برای بهبود زیست سازگاری و زیست فعالی در آن در ضمن بهره گیری از خواص مکانیکی مطلوب، سرامیک زیست فعالی نظیر هیدروکسی آپاتیت به آن افزوده می شود. در این پژوهش نانوپودرهای کامپوزیتی زیرکونیا- هیدورکسی آپاتیت به روش سل- ژل و با افزودن هیدورکسی آپاتیت به عنوان تقویت کننده به میزان 0.5، 1، 5 و 10 درصد وزنی تهیه شدند. از نانوپودرهای کامپوزیتی تولیدی، قرص های خام توسط پرس تک محوری با فشار 500 مگاپاسکال تهیه شد و سپس به روش تف جوشی دومرحله ای بالک نانوساختار کامپوزیتی زیرکونیا- هیدروکسی آپاتیت ساخته شد. ساختار فازی و مورفولوژی ذرات پودر و بالک تولید شده توسط تکنیک پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخصه یابی، فازشناسی و ارزیابی شد. بالک یا بدنه های متراکم تولیدی دارای 75 درصد چگالی تئوری و اندازه دانه های حدود 100 نانومتر بوند. میکروسکوپ الکترونی روبشی ساختار متخلخل بالک های تهیه شده را تایید کرد و آنالیز پراش پرتو ایکس نشان داد که در فرآیند تف جوشی دو مرحله ای تجزیه و تغییر ساختار اجزا سازنده کامپوزیت بسیار اندک بوده است.