مطالعه عملکرد کبدی در کارگران در معرض بخارات استایرن در صنعت تزریق پلاستیک در سال 1382

سابقه و هدف: استایرن یکی از انواع حلال های آلی آروماتیک است که در طی واکنش های حرارت دهی پلیمرهای استایرن در صنعت پلاستیک سازی آزاد می گردد. این مطالعه جهت تعیین اثر تماس مزمن تنفسی با مقادیر خفیف تا متوسط استایرن بر عملکرد کبد در کارگرانی که در صنایع تولید قطعات پلاستیکی از پلیمرهای استایرن استفاده می کنند، طراحی گردیده است.

مواد و روش ها: برای بررسی این اثرات در یک مطالعه مقطعی سطح آنزیم های کبدی شامل ترانس آمینازهای کبدی (alt-ast) تست های کلستئاز کبدی (alp-ggt) و تست های ارزیابی کلیرنس کبدی (بیلی روبینو تال و کونژوگه) در 58 نفر کارگر گروه مورد با 52 نفر کارگر گروه شاهد مقایسه گردید. افراد گروه مورد شامل کلیه افرادی بود که به مدت بیشتر از یک سال در سالن تزریق سنگین پلاستیک مشغول به کار بودند. گروه شاهد از میان سایر کارگران همان کارخانه که در محل هایی همچون نگهبانی، انبار محصول و یا قسمت اداری مشغول به کار بودند انتخاب شدند. نمونه گیری از هوای سالن در یک زمان دو ساعته در وسط شیفت کاری و توسط پمپ نمونه گیری انجام گردید و سپس نمونه ها به روش کروماتوگرافی گازی آنالیز شد. میانگین سطح استایرن موجود در هوای سالن تزریق، در محدوده تنفسی کارگران حدود ppm18 بود.

یافته ها: پس از جمع آوری نمونه ها و انجام آنالیز آماری یک اختلاف معنی دار آماری برای میانگین آلانین آمینوترانسفراز (alt) و بیلی روبین توتال بین دو گروه مورد و شاهد دیده شد. در سایر موارد از جمله آسپارتات آمینوترانسفراز (ast)، آلکالن فسفاتاز (alp)، گاما گلوتامیل ترانسفراز (ggt) و بیلی روبین کونژوگه نیز میانگین مقادیر در گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود ولی این مقادیر از لحاظ آماری معنی دار نبود.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه معرف این می باشند که تماس مزمن با مقادیر پایین استایرن در صنایع تزریق پلاستیک می تواند موجب آسیب خفیف سلولی و اختلال در کلیرنس کبدی گردد. بنابراین ارزیابی های دوره های عملکرد کبدی در کارگران صنایع تزریق پلاستیک پیشنهاد می شود.