تاثیر خاطره جمعی و هویت اجتماعی افراد در طراحی مراکز عمومی شهری با تاکید بر تئاتر شهر

تئاتر تجربه زیباشناختی و هستی شناسی مخاطبان خویش را در خدمت گسترش بخشیدن به تجربه حیات انسانی عرضه می دارد. در هنر تئاتر این نوع ارتباط، یک کنش متقابل و هم زمانی است. زیرا توفیق هنر تئاتر با حضور تماشاگر حاصل می شود. بدین جهت هنر نمایش با تمام مهجوریتش امروز قابلیت زیادی برای مطرح شدن در فضا به عنوان دستمایه ای جهت روابط اجتماعی- فرهنگی دارد. خاطرات ذهنی گذشته که اصالت شهر در گرو آن بود، در پرتو جدید رسانه در پس غباری قرار گرفته و هنرهای اصیل که ایجاد کننده ارتباطات اجتماعی رود رو می شد رخت از جامعه کشیده است. این جاست که می توان شهر قدیم را شهر خاطره ها، آنچنان که پدرانمان نقل می کنند؛ و شهر جدید شهر خالی از خاطره ها نامید. با توجه به این امر ضرورت بررسی تاثیر خاطره جمعی هویت اجتماعی افراد در طراحی مراکز عمومی شهرهای امروزی و علی الخصوص در فضاهایی مانند تئاتر شهر که مکانی برای ارتباطات رودرو و تعاملات اجتماعی مردم شهر می باشد حس می شود. این تحقیق از نوع تحلیلی - توصیفی بوده و گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و کتابخانه ای صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان گر آن است که فضای شهری تنها در سازمان کالبدی آن خلاصه نمی شود و آنچه در این بافت ها معنی دارد، ارزش های فضایی است که نسل ها با رفتارهای اجتماعی فرهنگی خویش به آن تبلور بخشیده اند.