بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش کشت آویشن در میان کشاورزان گیاه دارویی کار استان کرمانشاه

در شرایط کنونی که مصرف گیاهان دارویی به میزان قابل توجهی افزایش داشته است و آمار ارایه شده از سوی کشورهای پیشرفته نیز موید این نکته است که درصد قابل توجهی از داروهای عرضه شده در این منشاء گیاهی دارند، پرورش و تولید گیاهان دارویی می تواند ضمن کمک به سلامت جامعه در پیشرفت اقتصادی نقش بسزایی داشته باشد. آویشن از گیاهان دارویی مهمی است که در بخش های مختلف کاربرد فراوانی دارد. این پژوهش با هدف کلی واکاوی عوامل مؤثر بر پذیرش کشت گیاه دارویی آویشن در استان کرمانشاه انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل 30 نفر از کشاورزان آویشن کار استان کرمانشاه بودند. ابزار اصلی برای جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که روایی آن با استفاده از نظرات و پیشنهادهای اساتید مربوطه تأیید شد و برای سنجش پایایی آن ضریب آلفای کرونباخ آن محاسبه شد که برای تمام بخش های پرسشنامه بالاتر از 0.7 بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی به وسیله نرم افزار 20 spss انجام شد. نتایج نشان داد که بیش از نیمی (53.4 درصد) از کشاورزان مورد مطالعه نگرش متوسط، 21 درصد از آن ها نگرش مثبت و 25.6 درصد از آن ها نگرش منفی نسبت به عملیات حفاظت خاک داشتند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که متغیرهای مستقل؛ سن، جنس، تجربه، تأهل، سکونت، میزان تحصیلات، شغل، منبع درآمد، وضع دارایی، میزان زمین اختصاص داده به گندم، میزان زمین اختصاص داده به جو، میزان زمین اختصاص داده به ذرت، وضعیت کاربردی زمین، نوع شیب زمین، منابع و کانال های ارتباطی، عضو تعاونی، عضو شورا، مسائل عام المنفعه، ترغیب در کلاس آموزش کشاورزی، جهان شهری، نوگرایی با پذیرش کشت گیاهان داروی رابطه مثبت و معنی داری دارند. در این بین بیشترین میزان همبستگی متعلق به متغیر نوگرایی و کم ترین میزان همبستگی متعلق به متغیر تحصیلات بوده است. این مقاله مستخرج از طرح پژوهشی وابسته به دانشگاه پیام نور می باشد.