بررسی ساختار مکانی در بوف کور از منظر بینامتنیت

صادق هدایت بی شک جز نویسندگانی است که در تحول داستان نویسی ایران تاثیر بسزایی دارد. او در نوشتن داستان های خود، از ادبیات و هنر جهان به عاریت می گیرد. ما در این مقاله قصد داریم ساختار مکانی را در بوف کور از منظر بینامتنیت تحلیل کنیم، چرا که این شاهکار ادبی، ترکیبی از وام هایی از متون مختلف ادبی و هنری جهان است. نتایج بررسی های پژوهش حاضر نشان می دهد که مناظری که در مکان های این دنیای موهوم دیده می شود، توصیفاتی از ادگار آلن پو، گی دو موپسان و همچنین فیلم های صامت فریدریش مورنو یا رابرت وین گرفته شده است. این دنیای ماورای طبیعی در داستان بوف کور، استعاره ای در فضای درونی شخصیت است. این ها همه مکان های تمثیلی و نمادین هستند که به نظر می رسد وضعیت نومیدی درونی شخصیت را نشان می دهد.