مقایسه اثربخشی درمان روانی-اجتماعی با درمان شناختی-رفتاری بر میزان افسردگی مبتلایان به افسردگی مزمن

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان روانی-اجتماعی با درمان شناختی -رفتاری بر میزان افسردگی بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح آن پیش آزمون- پس آزمون همراه با دوگروه آزمایش، بود. جامعه آماری کلیه افراد مبتلاء به اختلال افسردگی مزمن بودند که در به مراکز مشاوره و یا مطب روانپزشکان شهر اصفهان مراجعه داشتند. از میان آن ها به شیوه هدفمند 30 نفر که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش با درمان روانی-اجتماعی (15=(n و شناختی- رفتاری (15=n) قرار گرفتند، انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده شامل؛ برگه اطلاعات جمعیت شناسی، مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلال های افسردگی مزمن در 5-dsm (cv-5-scid) و مقیاس 24 آیتمی همیلتون (24 hrsd) بود. پس از مداخله بر هر دو گروه شامل درمان روانی-اجتماعی و درمان شناختی -رفتاری به مدت 10 جلسه دوساعته هفتگی و تکمیل آزمون ها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، تحلیل داده های حاصل با آزمون واریانس با اندازه گیری های مکرر انجام گرفت. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، میزان افسردگی با هر دو درمان کاهش یافته است. اما بین دو درمان در میزان افسردگی تفاوت معنی داری وجود داشته و اثربخشی درمان روانی-اجتماعی به نسبت درمان شناختی-رفتاری بیشتر بوده است. نتایج نشان داد درمان روانی-اجتماعی که مبتنی بر الگوی آسیب پذیری افسردگی مزمن تدوین شده، تأثیر قابل ملاحظه ای بر بهبود افسردگی بیماران مبتلاء به افسردگی مزمن داشته است. لذا توصیه می گردد از این درمان در فرآیند درمانی این اختلال استفاده گردد.