بررسی عاملی موثر برای تشکیل سنگ های فلسیک با ترکیب شیمیایی یکسان ولی ماهیت متفاوت

مقاله بررسی عاملی موثر برای تشکیل سنگ های فلسیک با ترکیب شیمیایی یکسان ولی ماهیت متفاوت

در بخش میانی نوار سنندج- سیرجان و در حدفاصل شهرستان های الیگودرز و بروجرد مجموعه آذرینی قرار دارد که متشکل از گرانودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانیت و سنگ الترامافیک (هورنبلندیت و پیروکسنیت) می باشد. تنوع ترکیبی این سنگها به دو فرایند تبلور بخشی و برهم کنش مذاب سنگ نسبت داده شده است. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد تبلوربخشی باعث تغییر ترکیب ماگما از کوارتزدیوریت به گرانودیوریت و سپس گرانیت شده است.  کوارتزدیوریت هم حاصل برهم کنش مذاب گرانودیوریتی با سنگ الترامافیک است. تاثیر این دو فرایند بایستی منجر به ایجاد دو نوع گرانودیوریت در منطقه شود.

1- گرانودیوریت حاصل از تبلوربخشی مذاب کوارتزدیوریتی؛ 2-گرانودیوریتی که با سنگ الترامافیک برهم کنش داشته و منجر به تشکیل کوارتزدیوریت شده است. اما در منطقه مورد مطالعه و حتی در نواحی اطراف آن تنها یک نوع گرانودیوریت با ترکیب شیمیایی مشخص شناسایی شده است. مطالعات انجام شده نشان داد که عملکرد متوالی دو فرایند برهم کنش مذاب سنگ و سپس فرایند تبلور بخشی باعث ایجاد گرانودیوریتی می شود که ترکیبی مشابه با گرانودیوریت اولیه ای دارد که با سنگ الترامافیک برهم کنش کرده است. سنگ الترامافیک باعث می شود تا ماگمای حدواسط حاصل از برهم کنش از عناصر دیرگداز غنی شود. سپس تبلور بخشی ماگمای حدواسط باعث جدایش عناصر دیرگداز از آن شده و مذاب جدیدی را ایجاد می کند که شبیه ماگمای گرانودیوریتی اولیه است.