رابطه روش های مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر ایلام در سال تحصیلی 1399 – 1398

رابطه روش های مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر ایلام در سال تحصیلی 1399 – 1398

مقدمه: خودناتوانسازی تحصیلی یکی از متغیرهای تاثیرگذاری است که در سال های اخیر در روند یادگیری و میزان پیشرفت تحصیلی اقشار تحصیل کرده جامعه بخصوص دانشآموزان اخلال ایجاد کرده است. خود ناتوانسازی تحصیلی به رفتارهایی اطلاق می شود که معمولاً دانش آموزان برای محفوظ نگاه داشتن خود از شکستی که در مدرسه آن ها را تهدید می کند بکار می گیرند. هدف: در این تحقیق به بررسی رابطه روش های مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی دانش آموزان پرداخته شد.

روش: نمونه مورد مطالعه 300 دانش آموز (150 نفر دختر و 150 نفر پسر) دوره متوسطه بود که به روش نمونه گیری خوشه ای از بین دبیرستان های شهرستان ایلام انتخاب شدند و پرسشنامه های خود کم بینی تحصیلی، روش های مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی را تکمیل نمودند. یافته ها: نتایج نشان داد بین آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی همبستگی منفی وجود دارد. هم چنین، بین روش مقابله ای مساله مدار با خود کم بینی تحصیلی همبستگی منفی ولی سبک مقابله ای هیجان مدار رابطه ای مثبت با خود کم بینی تحصیلی داشت. بین سبک مقابله ای اجتناب مدار با خود کم بینی تحصیلی همبستگی معنادار نبود. هم چنین، برای تعیین قدرت پیش بینی کنندگی متغیرها از تحلیل رگرسیون گام به گام نیز استفاده شد. نتایج: می توان گفت میزان آستانه تحمل روانی و سبک مقابله ای مساله مدار می تواند عوامل تعیین کننده ای در کاهش خود کم بینی تحصیلی باشد ولی سبک مهارت مقابله ای هیجان مدار میزان خود کم بینی تحصیلی را افزایش می دهد.