بررسی جایگاه عروسک و کودک و نوجوان در ارتباط با بزرگسال طبق نظریه شخصیت شناسی اریک برن

بررسی جایگاه عروسک و کودک و نوجوان در ارتباط با بزرگسال طبق نظریه شخصیت شناسی اریک برن

هدف پژوهش حاضر توصیف و تبیین و توجیه جایگاه کنونی عروسک نمایشی و ارتباط آن با ابعاد شخصیت آدمی می باشد. جایگاه کنونی ادبیات کودک و نوجوان به علت تغییر نگرش بزرگسالان نسبت به کودک و نوجوان این عرصه و زمان وضعیت نوپایی دارد. زاویه دید بزرگسالان جامعه نسبت به کودک و نوجوان، روند کیفیت ادبیات آن ها را رقم می زند. با ترقی جایگاه و ماهیت کودک و نوجوان، متعلقات آن ها اهمیت می یابد و موازی با کودک و نوجوان قابل از پیش اندیشیدن بیشتر می شود. از جمله ی آن، عروسک ها که نمادی از کودکان پاک و در عین حال تولید شده ی اندیشه ها و دیدگاه های بزرگسالان برای مخاطبان خود هستند. بزرگسالی که کودک درون خود را بیدار کند و به جنب و جوش وا دارد، مسلم است از والد و بالغِ کلیشه ای شده ی جامعه فاصله می گیرد.

از اینجاست که نظریه شخصیت شناسی اریک برن با سه بُعد به نام های والد، بالغ و کودک در توصیف و تبیین و تحلیل جایگاه کودک و نوجوان در ارتباطات آن ها با بزرگسالان و ادبیات و متعلقات آن ها می تواند ارتباطات این دو قشر را واکاوی و مورد بازنگری قرار دهد. از این رو بررسی با نگاه توصیفی - تحلیلی (از نوع تحلیل محتوای قیاسی) منتهی به این نتایج شده که ارتباط بیداری کودک درون بزرگسالان عصر حاضر و ارزش دادن به آن بُعد از شخصیت، منجر به آشتی و تقویت پیوند بزرگسالان با کودک و نوجوان و تعمق افزون در پرداخت به متعلقات مربوط به آن ها می شود. تجلی آن را در سینمای عروسکی از جمله "کلاه قرمزی و سروناز" می توان دید که با گشودن درهای جهان های ممکن در ورای خود، ارتباط کودک و بزرگسال را سبز می کند.