پیش بینى بهزیستى روانشناختى براساس باورهاى ارتباطى و شادکامى ذهنى زنان آزار دیده مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهر اهواز

پیش بینى بهزیستى روانشناختى براساس باورهاى ارتباطى و شادکامى ذهنى زنان آزار دیده مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر پیش بینى بهزیستى روانشناختى بر اساس باورهای ارتباطی و شادکامی ذهنی در زنان آزار دیده مراجعه کننده به اورژانس اجتماعى شهر اهواز در سال 1397 بود. طرح کلی این پژوهش توصیفی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان آزار دیده مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهر اهواز در سال 1397 بود. افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و به تعداد 195 نفر انتخاب گردید. پرسشنامه ها شامل مقیاس بهزیستی روانشناختی، مقیاس باورهای ارتباطی و مقیاس شادکامی بود. نتایج نشان داد که یک رابطه معنادار منفی بین انواع باورهای ارتباطی و بهزیستی روانشناختی وجود داشت. انواع باورهای ارتباطی می تواند بهزیستی روانشناختی را پیش بینی نماید، به طوری که به ترتیب باور به تخریب کنندگی مخالفت، تغییر ناپذیری همسر و باور به توقع ذهن خوانی بیشترین نقش را در پیش بینی متغیر بهزیستی روانشناختی زنان آزار دیده ایفا کردند. همچنین، یک رابطه معنادار مثبت بین شادکامی و بهزیستی روانشناختی وجود داشت. ابعاد شادکامی می تواند بهزیستی روانشناختی را پیش بینی نماید، به طوری که به ترتیب رضایت، خلق مثبت و سلامتی بیشترین نقش را در پیش بینی متغیر بهزیستی روانشناختی زنان آزار دیده ایفا نمودند. نتایج نشان داد که باورهای ارتباطی و شادکامی ذهنی قادر به پیش بینی باورهای ارتباطی در زنان آزاردیده مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهر اهواز می باشد.