• بررسی نقش حیاط مرکزی و نسبت مساحت اجزاء تشکیل دهنده آن در پایداری محیطی (نمونه موردی: خانه های قاجاری شیراز)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 3302
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     معماری سنتی ایران ویژگی های منحصر به فردی را دارا است که ضمن توجه به مسایل زیباشناختی و حفظ محیط زیست، نیازهای اقلیمی هر منطقه را نیز برآورده نموده است. حیاط مرکزی، یکی از دستاوردهای این معماری است که بی شک پاسخ های مناسبی را برای زندگی مادی و معنوی مردمان ایران زمین به دست داده است. این مقاله با روش تحلیل محتوا به بیان نقش حیاط مرکزی در هم سویی معماری منطقه گرم و خشک شیراز با اهداف پایداری محیطی می پردازد. سپس با رویکرد کمی، از طریق منابع مکتوب، اسناد، نقشه ها، نگرش و مشاهدات عینی، به این پرسش پاسخ می دهد که آیا طراحی ابعاد اجزاء تشکیل دهنده حیاط مرکزی در بناهای مسکونی قاجاریه شهر شیراز، بر اساس استانداردها و تناسبات ویژه ای صورت می گرفته است؟ اولویت در انتخاب نمونه ها با خانه های سه یا چهار طرف ساختی است که دارای یک حیاط مرکزی می باشند.معیارهای بعدی، قدمت، اعتبار، مکان و ارزش معماری می باشد. روش نمونه گیری، احتمالی سیستماتیک است. نتایج نشان می دهد که نسبت حیاط به ساخت در دوره قاجار، بسیار نزدیک به نسبت کنونی بوده است. اما برای اجزاء حیاط مرکزی، نسبت مساحت کاملا دقیق و مشخصی وجود نداشته است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها