چالش های آموزش مجازی و ارائه پیشنهادات به منظور بهبود امر یاددهی و یادگیری در بستر فن آوری های نوین

چالش های آموزش مجازی و ارائه پیشنهادات به منظور بهبود امر یاددهی و یادگیری در بستر فن آوری های نوین

آموزش و یادگیری را می توان این گونه بیان کرد که در آموزش، هدف، انتقال مجموع های از دانش های طبقه بندی شده در یک رشته یا سطح خاص است که لزوما با آزمون هایی به منظور سنجش میزان انتقال کامل و یا صحیح این حجم و شکل دانش همراه است. حد مورد قبول نیز، کسب نمر ه ای است که لزوما شاید فقط یک سطح از طبقه بندی یادگیری (طبق طبقه بندی بلوم) را بسنجد. بنجامین ساموئل بلوم  benjamin   samuel bloom  روانشناس آموزشی امریکایی برای یادگیری شش طبقه تعریف کرده است: دانش، فهمیدن، به کار بستن، تجزیه و تحیلی، ترکیب، ارزشیابی. اما یادگیری، می تواند مفهوم وسیعتری داشته باشد؛ در یادگیری، به یک سطح و فقط توجه به حفظ کردن مطالب و در نهایت شرکت کردن در یک آزمون تئوری و حتی عملی بسنده نمی شود بلکه یادگیری، پا را فراتر نهاده و علاوه بر اینکه دانشجو می بایست مطالب را تا حدی که لازم است حفظ کند بلکه می بایست بفهمد و به کار گیرد. منظور از فهمیدن، پی بردن به کلیت مطالب و بیان آن به زبان ساده می باشد به گونه ای که دانشجو در هر کجای مساله مشابهی از مورد یادگرفته شده قرار گیرد می تواند مصداقی از آن مفهوم یادگرفته شده را بیابد؛ به بیان دیگر، فهمیدن یعنی پی بردن به مفهوم و پیدا کردن مصادیق. همچنین در یادگیری می تواند مفهوم یادگرفته شده را در موقعیت های مشابه به کار بگیرد و اینطور نیست که بعد از یک آزمون (ولو با کسب نمره قبولی)، چیزی از آن مطالب را در ذهن نداشته باشد.

با توجه به مواردی که بیان خواهد شد، آموزش مجازی، بیش از آموزش سنتی و دانشگاه مجازی بیش از دانشگاه سنتی می تواند دانشجو را به مفهوم یادگیری (بجای صرفا یاددادن و آموزش) برساند. ظرفیت دانشگاه های سنتی، محدود و ظرفیت دانشگاه های مجازی تقریبا نامحدود می باشد البته این مورد بسته به کشوری که از دانشگاه مجازی استفاده می کند و وجود زیرساخت های لازم می تواند متفاوت باشد. در دانشگاه های سنتی، حضور تمام وقت الزامی می باشد در صورتی که در دانشگاه های مجازی می توان به صورت پاره وقت در جلسات شرکت کرد، همچنین با استفاده از محتوا های ضبط شده که به صورت آفلاین مورد استفاده قرار می گیرند می توان محدودیت های دانشگاه های سنتی را تا حدود زیادی پوشش داد. شکل سنتی دانشگاه ها به گونه ای بوده است که در آن مدرس، سخن گرا بوده و در واقع به صورت استادمحور برگزار می شده است در صورتی که در دانشگاه های مجازی، جامعیت گرایی و دانشجومحوری نمود بیشتری دارد. به منظور شکل گیری دانشگاه های سنتی به زیرساخت های حجیم و پرهزینه و بسیار زیادی نیاز است در صورتی که برای ایجاد دانشگاه های مجازی، در صورتی که زیرساخت وب مناسبی وجود داشته باشد می توان با فضای فیزیکی کوچکتر و فعالیت پویاتر، اقدامات آموزشی و یادگیری به مراتب بیشتر و وسیع تری را انجام داد.