نقش و شیوه های تاثیر گروه های ذینفوذ و فشار در نظام آموزشی

از نظر بسیاری از متخصصان و صاحب ‌نظران نظام آموزش، مهمترین عامل نا کارآمدی سیاست‌ گذاری نظام آموزش ایران در حال حاضر، منطبق نبودن سیاستها و تصمیم‌ های این حوزه با پشتوانه های علمی، نظری و پژوهشی است. سیاست‌ پژوهی به‌عنوان فرایندی پژوهشی، معطوف به ارائه گزینه ‌های سیاستی و ناظر به عمل، به سیاست‌ گذاران، تعریف می‌شود و می‌تواند در سیاست ‌گذاری منطقی و عقلایی در حوزه آموزش بسیار مؤثر باشد. همچنین در بدنه نظام سیاست‌گذاری گاهاً شاهد رخنه و رسوخ یکسری افکار و ایده‌هایی هستیم که از محیط بیرون بر سیاست‌گذاران تحمیل شده و همانند یک اهرم فشار، به آن می‌نگرند و افراد ذینفوذ می‌توانند اهداف خود را پیش ببرند. گاهاً مشاهده شده است که این اهداف کاملاً در عناد و تضاد با اهداف ماهوی نظام سیاست‌گذاری آموزشی است، لیکن به سبب درهم‌ تنیدگی‌هایی که بین افراد نفوذی صورت گرفته است، این چالش به وجود آمده است. به دلیل اهمیت بالای این موضوع، در این پژوهش اهتمام بر آن است تا انواع راه‌های نفوذ و همچنین تاثیر گروه‌های ذینفوذ در حیطه سیاست‌گذاری آموزشی که همچون یک اهرم فشار هستند، بازشناخته شوند و با راهکاری مناسب، به سمت سیاست‌گذاری عمومی منطبق بر منطق سوق داده شوند.