نقش تشخیصی امید به زندگی، خوش بینی، تاب آوری و بهزیستی روان شناختی به عنوان ابعاد روانشناسی مثبت گرا در پیش بینی ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (کووید-19)

نقش تشخیصی امید به زندگی، خوش‌بینی، تاب‌آوری و بهزیستی روان‌شناختی به‌عنوان ابعاد روانشناسی مثبت‌گرا در پیش‌بینی ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (کووید-19)

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی امید به زندگی، خوش بینی، تاب آوری و بهزیستی روان‌شناختی به‌عنوان ابعاد روانشناسی مثبت گرا در پیش بینی ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (کووید-19) بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه شهروندان کرجی از اسفند 1398 تا اردیبهشت 1399 بودند و 200 نفر به مقیاس ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (fdcs) ویسی و همکاران (1399)، امید به زندگی (adhs) اشنایدر و همکاران (1991)، جهت‏ گیری زندگی شی یرو، کارور و بریدگس (1994)، تاب آوری (risc) کانر و دیویدسون (2003) و بهزیستی روان‌شناختی (pws) ریف (1989) پاسخ دادند. پس‌ازاین مرحله افراد به دو گروه 50 نفره (50 نفر با ترس بالا و 50 نفر با ترس پایین) گروه‌بندی شدند.

داده های گردآوری‌شده با آزمون تحلیل تابع تشخیصی تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که با کمک امید به زندگی، خوش بینی، تاب آوری و بهزیستی روان‌شناختی می توان ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (کووید-19) را پیش بینی کرد و تحلیل ممیزی توانست با 87 درصد پیش‏بینی صحیح افراد را به دو گروه دارای ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس پایین و بالا طبقه ‏بندی نماید. می توان نتیجه‏ گیری کرد عواملی همچون امید به زندگی، خوش بینی، تاب آوری و بهزیستی روان‌شناختی در افراد بر ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس آنان تأثیرگذار است. پیشنهاد می‌شود درمانگران در ارائه راهکارهای کاهش ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس به این عوامل توجه بیش‌تری مبذول نمایند.