بررسی رابطه ی بین نگرش دینی خویشتن داری و سلامت معنوی در بین خواهران بسیجی شهرستان شوش

بررسی رابطه ی بین نگرش دینی خویشتن داری و سلامت معنوی در بین خواهران بسیجی شهرستان شوش

سابقه و اهداف: دین و مذهب یکی از اساسی ترین و مهم ترین نهادهایی است که جامعه ی بشری به خود دیده و مفاهیم خویشتن داری، سلامت معنوی و نگرش دینی که از مهم ترین مولفه های دینی هستند، در تربیت دینی، اجتماعی و فردی از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. به همین منظور هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین سه مولفه ی (نگرش دینی و خویشتن داری و سلامت معنوی) در بین خواهران بسیجی شهرستان شوش است.

مواد و روش ها: نمونه ی مورد نظر در این پژوهش 50 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین خواهران بسیجی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس نگرش سنج دینی (براهنی)، پرسشنامه ی خویشتن داری (محقق ساخته)  و سلامت معنوی پولوتزین و الیسون است. این مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی است که به بررسی رابطه ی بین نگرش مذهبی و خویشتن داری و نگرش مذهبی و سلامت معنوی و همچنین خویشتن داری و سلامت معنوی در بین خواهران بسیجی می پردازد. کلیه ی داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss ، نسخه ی 21 ، تحلیل شدند و از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره برای تعیین ارتباط بین متغیرها استفاده شده است.

یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بین نگرش مذهبی و خویشتن داری، رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد (p<0/02). همچنین مشخص شد که بین میزان نگرش مذهبی و سلامت معنوی p<0/000 و بین خویشتن داری و سلامت معنوی p<0/02 رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد و تحلیل رگرسیون نشان داد خویشتن داری، پیش بینی کننده ی مناسبی برای سلامت معنوی است.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، فرضیه های پژوهش مبتنی بروجود رابطه ی معنی دار بین (نگرش مذهبی، خویشتن داری و سلامت معنوی) تایید می شوند و با در نظر داشتن نقش دین و مولفه های دینی در سلامت روانی افراد و جامعه ی اسلامی، اهمیت دادن به آنها در حیطه های آموزش می تواند کمک زیادی به بهبود سلامت روانی و معنوی جامعه نماید.