بررسی عوامل مرتبط با کارآیی روابط عمومی الکترونیک از دیدگاه مدیران روابط عمومی ادارات کل شهر تهران

هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مرتبط با کارآیی روابط عمومی الکترونیک از دیدگاه مدیران روابط عمومی ادارات کل شهر تهران می ‌باشد. روش پژوهش، پیمایشی از نوع علّی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را مدیران روابط عمومی ادارات کل دولتی شهر تهران تشکیل می‌ دهند و از آنجا که جامعه آماری پژوهش، جمعیت محدود و قابل شمارشی هستند و لیست کامل سازمان ‌ها در دسترس است، نمونه‌ گیری انجام نشد و به روش کل ‌شمار عمل شده است، بنابراین با توجه به جامعه آماری حجم نمونه را تمامی مدیران روابط عمومی ادارات کل دولتی شهر تهران تشکیل می‌ دهد. تعداد این ادارات بنا به آماری که از استانداری شهر تهران تهیه شد، در مجموع 80 اداره کل بوده که پرسش ‏نامه‌ ها به طور هم‌زمان بین مدیران روابط عمومی توزیع شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‏نامه است که بر اساس چهارچوب نظری توسط محقق طراحی شده است. چارچوب نظری تحقیق بر مبنای نظریاتی مانند: «نظریه موقعیتی گرونیگ و هانت»، «نظریۀ مبادلۀ اجتماعی»، «نظریه اشاعه نوآوری ‌های اورت راجرز» و «الگوهای روابط عمومی گرونیک و هانت» استوار است. یافته‌های پژوهش نشان داد به طور کل میزان تأثیر عوامل مرتبط بر کارایی روابط عمومی الکترونیک از دیدگاه 6.75 درصد مدیران روابط عمومی در حد خیلی زیاد می ‌باشد، مهم‌ترین نتایج حاکی از آن است که: بین دیدگاه مدیران روابط عمومی در رابطه با عوامل مؤثر بر کارایی روابط عمومی الکترونیک تفاوت معناداری وجود دارد. بین دیدگاه مدیران روابط عمومی در رابطه با میزان تأثیر سواد رایانه ‌ای کارکنان، شناسایی مخاطبان و مخاطب محور بودن عملکرد روابط عمومی، بهره‌گیری از امکانات رسانه ‌های ارتباطی نوین و تأثیر نگرش مدیران ارشد سازمان نسبت به روابط عمومی الکترونیک بر کارایی آن تفاوت معناداری وجود ندارد. هم‌چنین بین دیدگاه مدیران روابط عمومی در رابطه با میزان تأثیر انعکاس سریع اخبار و اطلاع‌ رسانی سازمان، شیوه‌ های نوین تبلیغات در فضای الکترونیک، شیوه ‌های نوین اطلاع ‌رسانی و تأثیر افکارسنجی بر کارایی روابط عمومی الکترونیک تفاوت معناداری وجود دارد.