مروری بر مفهوم تاب آوری شهری

مروری بر مفهوم تاب‌آوری شهری

تاب ‌آوری این روزها به دغدغه مهمی برای شهرها تبدیل شده است؛ به‌ طوری‌ که توجه و پرداختن به آن در شهرهای خصوصاً بلاخیز حائز اهمیت است. با وجود اهمیت این موضوع؛ اما مدیریت شهری در پرداختن به آن ضعیف بوده و بعضاً در هنگام وقوع حوادث شهرها خسارات بیشتری را متحمل می‌کنند. در دورانی از شهرسازی به سر می‌ بریم که اکولوژی کره زمین به‌طور فزاینده‌ای تحت تأثیر فعالیت ‌های انسانی قرار گرفته است. با توسعه شهرنشینی، شهرها به مراکز توجه تبدیل‌ شده‌اند و تقاضا برای منابع طبیعی و توجه به تأثیرات محیطی جهانی آن‌ها افزایش یافته است. فعالیت‌های شهرسازی و برنامه ‌ریزی شهری موجب افزایش فشار بر طبیعت و تضعیف تاب ‌آوری آن شده است که اغلب پیامدهای مخربی برای شهرها و ساکنان آن در پی داشته است. با توجه به مواردی مثل طوفان ‌ها و سیل‌های اخیر در نقاط مختلف جهان، گرم‌تر شدن، آلودگی هوا و همچنین افزایش هزینه‌ های انرژی، کاهش ذخیره آب و مواد غذایی نیاز فوری به فعالیت و اقدام تأثیرگذار ضرورت یافته است. به همین دلیل، بسیاری از شهرها اقداماتی در زمینه احیای طبیعت انجام داده ‌اند و از فعالیت‌های پایدار حمایت کرده‌اند. در واقع، در دو سه دهه اخیر، فرصت مناسبی برای توسعه پایدار جهانی ایجاد شده است. در این میان، تاب‌آوری و پایداری اهداف اصلی شهرهای آینده خواهند بود. عواقب جبران‌ناپذیر حوادث طبیعی و آسیب ‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست ‌محیطی شهرهای معاصر موجب شده تا مفاهیم پایداری و تاب‌ آوری تا حد زیادی به هم مرتبط شوند. روش تحقیق حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی مبتنی بر یافته‌ های سایر محققین می ‌باشد؛ و هدف این پژوهش تبیین مفهوم تاب‌ آوری شهری می ‌باشد.