مروری بر روش های تبدیل بیومس به گاز سنتز و روش های پاکسازی آن

در این مقاله ابتدا گسیفایرهای مرسوم ازجمله بستر ثابت و بستر سیال، مزایا و معایب آنها وعوامل موثر بر شرایط عملیاتی وسپس آلاینده های متداول در گاز حاصل از فرایند تبدیل به گاز از جمله تار، ترکیبات گوگردی، ترکیبات حاوی نیتروژن، فلزات قلیایی، کلریدها وهمچنین روش های مرسوم برای حذف آنها مورد بررسی قرار می گیرد. بحران انرژی و مشکلات زیست محیطی منجر به افزایش تمرکز برروی منابع انرژی تجدید پذیر و جایگزینی برای سوخت های سنتی فسیلی شده است. در مقابل سوخت های فسیلی، گاز حاصل از بیومس شامل دو گونه باقیمانده کشاورزی و جنگلی می تواند یک منبع پر انرژی و تجدید پذیر بدون اثر (co2) در محیط باشد. شناخت بیشتر روش های مناسب تبدیل بیومس به گاز سنتز و همچنین روش های پاکسازی گاز سنتز اهمیت ویژه ای دارد. تبدیل بیومس به گاز، فرایندی ترموشیمیایی است که طی این فرایند محصول مخلوط  گازهای ch4)،h2،co،(co2  تولید می شود. به نسبت تعیین شده با استفاده از هوا، اکسیژن و بخار به عنوان اکسید کننده می توان بر اساس رنج ارزش حرارتی: کم(4mj/(nm^3 ) تا 6) و متوسط12mj/(nm^3 )) تا 18) و بالا(18mj/(nm^3 ) تا 40) تقسیم بندی کرد. همچنین برای پاکسازی آلاینده های گاز سنتز فن آوری پاکسازی گازها به 3 دسته تقسیم می شود: پاکسازی گاز سرد (wgc)، پاکسازی گازگرم (wgc)، پاکسازی گازداغcgc.(cgc)  به فرایندهایی از پاکسازی گفته می شود که در دمایی نزدیک به دمای محیط انجام می شود. hgc  فرایندی است که در دمای بین ℃400 تا ℃1300 انجام می شود، (wgc) معمولا در دمای بالاتر از دمای کندانس آب انجام می شود.