دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

قدمت سیستم ارائه خدمات بهداشت و درمان استان از نیم قرن تجاوز نمی کند. تا قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی فعالیتهای این بخش تحت عنوان سازمان بهداری تنها به خدمات درمانی آن هم بصورت ناقص و در قالب دو بیمارستان و چند درمانگاه که عمدتا در شهرها مستقر بودند محدود می گردید. مراکز مذکور عمدتا توسط پزشکان خارجی اداره می شد و خلا سایر نیروها از جمله ماما، پرستار و بهورز کاملا محسوس بود. از نظر مراکز آموزش عالی هیچگونه مرکز آموزشی مستقلی در سطح استان وجود نداشت و جویندگان دانش با تحمل رنج و مشقت فراوان ناگزیر به مهاجرت به شهرهای بزرگ می شدند.

در سال ۵۷ با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تحول اساسی در زمینه های مختلف در کشور و استان اتفاق افتاد و در فاصله زمانی سالهای ۵۷ تا ۶۴ کارشناسان و متخصصان بخش بهداشت و درمان نسبت به طراحی سیستم شبکه های بهداشتی، درمانی در سطح کشور همت گماردند.

این طرح که بر مبنای تحقق عدالت اجتماعی و رفع نیازهای مناطق محروم استوار بود، پس از اجرای آزمایشی، مورد حمایت مسئولین نظام قرار گرفت و گسترش چشمگیری در سطح کشور، بخصوص در استان چهارمحال و بختیاری یافت.

از سال ۱۳۶۴ سازمان منطقه ای بهداری به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی، تغییر نام داد و بطور کلی ساختار آن متحول و ماموریتهای جدید در ارتباط با بهداشت، درمان، آموزش، پژوهش، غذا و دارو، فرهنگی، دانشجویی و توسعه مدیریت و منابع برای آن پیش بینی شد.

مطالعه روند رشد خدمات در استان در فاصله سالهای ۶۵ تا ۷۰ گویای این واقعیت است که وضعیت بهداشت و درمان از بهبود نسبی برخوردار بوده و روند رشد آن ادامه پیدا کرده است. در دهه دوم شکل گیری نظام جدید سلامت یعنی از سال ۷۴ تاکنون و پس از فراغت از کمیت ها و توسعه واحدهای بهداشتی، درمانی و افزایش میزان دسترسی مردم به خدمات، کیفیت خدمات در ابعاد مشخص مورد توجه قرار گرفت و بعنوان یکی از اولویتهای مهم دانشگاه در دستور کار قرار گرفت، که با اجرای طرح های مختلف و پایلوت کشوری، پایه های بهداشت و درمان استوار شد.

استان چهارمحال وبختیاری در سال ۱۳۵۷ که سال پیروزی انقلاب ،محسوب می شود با جمعیتی بالغ بر ۴۳۳۰۰۰نفر از سه بیمارستان و تعداد ۲۵۸ تخت بیمارستانی برخوردار بود. شاخصهای درمانی استان در وضعیت خوبی نبودند و با توجه به محرومیت اکثر مناطق استان و پایین بودن سطح زندگی مردم، متاسفانه مردم دسترسی چندانی به خدمات درمانی مورد نیاز نداشتند.

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و آغاز برنامه های کاری وزارت بهداشت افزایش تخت و منابع بیمارستانی در دستور کار قرار گرفت، به گونه ای که در دهه ۱۳۷۰ تغییرات اساسی در سطح درمان کشور و استان رخ داد.

حوزه آموزش : این دانشگاه از سال ۱۳۶۵ کار خود را با پذیرش ۲۴۰ دانشجو در سه رشته و دو مقطع تحصیلی در قالب دو دانشکده آغاز کرد و هم اکنون قریب به ۲۹۳۹ دانشجو در ۳۴ رشته تحصیلی و ۴۱ رشته مقطع و ۸ مقطع تحصیلی دکتری تخصصی بالینی ، دکترای PHD ، دکترای حرفه ای ، دکترای تخصصی پژوهشی، کارشناسی ارشد ، کارشناسی پیوسته وناپیوسته ، کاردانی و در ۷ دانشکده پزشکی، پیراپزشکی، بهداشت، پرستاری و مامایی شهرکرد و پرستاری بروجن،‌ فناوری های نوین و دندانپزشکی مشغول به تحصیل می باشند .

تعداد اعضای هیات علمی دانشگاه در حال حاضر ۲۸۶ نفر و شامل ۹ استاد ، ۳۸ دانشیار ، ۲۰۴ استادیار ، ۱ استادیار پژوهشی ، ۲ مربی آموزشیار و ۳۲ مربی می باشد .

از ابتدای تاسیس دانشگاه تا کنون قریب به ۱۱۴۲۶ دانشجو از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اند که از این تعداد ۴۰۷۵ نفر(نزدیک به ۳۵ درصد) به مقاطع تحصیلی بالاتر راه یافته اند. کسب چندین مدال در المپیادهای دانشجویی طی سال های ۹۳تا ۹۶ و راه یابی ۵ نفر از دانشجویان به مرحله تیمی المپیاد کشوری در سال جاری، کسب رتبه بورد تخصصی توسط ۴نفر در دو سال گذشته از جمله موفقیت های آموزشی این دانشگاه محسوب می گردد.

بهره مندی دانشجویان دانشگاه از ۱۹۵۰۰ متر مربع فضای آموزشی در دانشکده ها و بیمارستان ها، تجهیزات مدرن آموزشی، کمک آموزشی و تحقیقاتی، امکان بهره مندی از سه مرکز تحقیقاتی و یک پژوهشکده علوم پایه سلامت، دو بیمارستان آموزشی ، دو کتابخانه تخصصی مجهز به جدید ترین منابع علمی ، امکان بهره مندی اساتید و دانشجویان از خدمات کامپیوتری و اینترنت برگ زرینی از سند توسعه آموزش پزشکی در استان است .