• study of mega brace patterns effect on seismic response control in near fault zone

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/01/01
    • تعداد بازدید: 660
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    هدف اغلب روش های مقاوم سازی سازه ها، اصلاح عملکرد و پایین تر از حد مجاز نگه داشتن پاسخ آنها می باشد. پاسخ های سازه ای اغلب تحت دو پارامتر تغییر مکان و شتاب که اصلی ترین عوامل در ایجاد خرابی اعضای سازه ای و غیرسازه ای می باشند، سنجیده می شود. بنابراین برای اصلاح عملکرد سازه باید هر دو پارامتر تغییر مکان و شتاب در زیر حدود قابل قبول نگه داشته شوند. روش های موجود برای مقاوم سازی لرزه ای سازه ها اغلب با اضافه کردن المان های سخت کننده ی جانبی یا میراگرها که ابزارهای کنترل غیرفعال نامیده می شود صورت می گیرد. این ابزارها معمولا انرژی ناشی از زلزله را به وسیله اصطکاک یا تسلیم مستهلک می کنند و با ایجاد سختی در سازه تغییر مکان های بین طبقات را کاهش می دهد. یکی از سیستم هایی که در سازه سختی حانبی تولید کرده و در مقابل نیروهای جانبی مانند زلزله و باد مقاومت می کند سیستم مهاربند فولادی می باشد. با قرار دادن بادبند در تعدادی از قاب ها در هر راستا می توان آن راستا را مهار شده تلقی کرد. مهاربندی سازه به دو صورت همگرا و واگرا صورت می گیرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها