جهانی شدن اقتصاد و تأثیر آن بر وضعیت حقوق بشر در ایران پس از انقلاب

جهانی ‌شدن اقتصاد زمانی تحقق پیدا می ‌کند که حدود جغرافیایی و حاکمیت ملی در فعالیت ‌های اقتصادی از قبیل تجارت، سرمایه‌ گذاری و تولید کمترین نقش را داشته باشد. جهانی‌ شدن اقتصاد شرایطی را شکل می‌ دهد که در آن هر یک از کشورهای جهان با توجه به پارامترهای قدرتی و جایگاه اقتصادی خود در کل این مجموعه نقش‌ آفرینی خواهند کرد. افزایش رقابت در سطح اقتصاد بین‌ المللی یکی از مهم‌ ترین دستاوردهای جهانی‌ شدن اقتصاد است. جهانی ‌شدن اقتصاد، بر وضعیت حقوق بشر و حمایت از آن تأثیر گذاشته و همزمان فرصت‌ ها و چالش‌ هایی را برای حمایت قانونی بین ‌المللی از حقوق بشر ایجاد کرده است. استدلال اکثر صاحبنظران خوشبین به جهانیشدن برای حقوق بشر این است که با نزدیکی و اتحاد ملتهای شمال و جنوب فاصله عقب‌ماندگی ملل جنوب کمتر شده شرایط بهتر و توسعه آنها را به دنبال می ‌آورد. بدین ترتیب می‌توان گفت در روند جهانی ‌شدن، حقوق بشر ضعیف فعلی دول جنوب مانند حق آموزش، اشتغال، بیمه، حقوق زن، حقوق کودکان در کل به دنبال این تحول بهبود یافته و وضع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آنها ارتقاء خواهد یافت و همچنین دول شمال به دلیل مبادلات بیشتر حقوق بشر مطلوب فعلی آنها نیز مطلوب‌ تر خواهد شد. از آثار منفی جهانی‌ شدن بر حقوق بشر عبارت است از: تسلط فرهنگ غرب و حذف خرده فرهنگ ‌ها باعث لطمه خوردن به حق آزادی عقیده، بیان و مذهب خواهد شد، جهانی‌ شدن سلطه عمیق ‌تر شمال بر منافع و درآمدهای جنوب را به دنبال خواهد آورد و... . اما به هر حال همانند بسیاری از پدیده‌ های دیگر مثل جهانی ‌شدن نمی ‌توان مطلق فکر کرد و هر پدیده ‌ای هم می ‌تواند جنبه مثبت و هم منفی داشته باشد و بایستی در مواجهه با هر پدیده‌ ای مطابق عقل و خرد آنچه مفید است را جذب و مضرات آن را دفع نمود اما در نهایت جهانی‌ شدن اقتصاد زاده فلسفه ‌ای است که بر اساس آن باید اجازه داد بازار شکوفا شود و در عین حال نقش دولت‌ ها باید صرفاً به حمایت از این شکوفایی محدود شود هرگونه ثمراتی که جهانی ‌شدن در جهت حمایت از حقوق بشر در برداشته باشد تصادفی و شکننده خواهد بود. بنایراین خطرات جهانی ‌شدن اقتصاد برای حقوق بشر می‌تواند بر این ثمرات تصادفی بچربد. روش مورد استفاده در این تحقیق تحلیلی- توصیفی است.