بررسی تاثیر میزان خود کنترلی بر رضایت مندی زناشویی در دو گروه زوجین که زندگی عادی دارند و زوجین در شرف طلاق

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر میزان خود کنترلی بر رضایت مندی زناشویی در دوگروه زوجین که زندگی عادی دارند و زوجین در شرف طلاق است. این تحقیق از نظر اهداف تحقیقی جز تحقیق های بنیادی و از نظر روش و ماهیت از نوع تحقیق توصیفی- همبستگی می باشد. در این تحقیق جامعه آماری  مراجعان به مراکز قضایی و انتظامی که درخواست طلاق را دارند،  می باشند و به تعداد 120 پرسشنامه بین آنان توزیع و ارسال خواهد گردید. که در فاصله زمانی  سال 1393-1394 می باشد. متغیرها با استفاده از پرسشنامه های پرسشنامه استاندارد خود کنترلی تانجی  و همکاران (2004) و پرسشنامه استاندارد رضایت زناشویی انریچ که توسط (اولسون، فورنیر، دراکمن 1989) سنجیده شد. اطلاعات با استفاده از روشهای t مستقل و آزمون همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج همبستگی نشان داد که بین خود کنترلی و میزان طلاق رابطه وجود دارد. و خود کنترلی در بین زوجین در شرف طلاق در سطح پایین می باشد همچنین  بین خود کنترلی و سازگاری زناشویی رابطه وجود دارد. و در پایان نتایج حاصل از فرضیه چهارم نشان می دهد که خود کنترلی در بین زوجین که زندگی عادی دارند در حد بالایی است.