ارزیابی قراردادهای بین المللی با شرایط عمومی پیمان از منظر مدیریت دعاوی

پروژه های عمرانی یکی از با اهمیت ترین عوامل تأثیر گذار در توسعه ی اقتصادی و رونق کسب و کار در هر جامعه ای می باشد. دعاوی و اختلافات همواره باعث بالا رفتن بودجه و هزینه های اجرایی شده و از همین روی این واژه برای کارفرمایان پروژه در صنعت ساختمان ناخوشایند می باشد. حجم گسترده ای از پرونده های مطروحه در مراجع قضایی به دعاوی پروژه های عمرانی اختصاص دارد که متاسفانه راه کار مشخص و مناسبی که بطور نظام مند بوسیله آن بتوان به این معضلات و اختلافات رسیدگی و پایان داد، وجود ندارد. چنانچه رویکرد پیمان ها از کارفرما محور به پروژه محور تبدیل شود میتوان ابتدا از بوجود آمدن اختلافات پیشگیری نمود و در ادامه با مکانیزمی طراحی شده، هرگونه ادعا و اختلاف بوجود آمده بین پیمانکار و کارفرما در حداقل زمان ممکن، قابل رسیدگی و حل و فصل گردد. در این نوشتار با بررسی و تحلیل برخی مواد فصل دوم شرایط عمومی پیمان و مفاد آن با مقایسه با شرایط قراردادهای بین المللی jct و ice و فیدیک، و بیان کمبودها و ابهامات از دیدگاه مرتبط، برای مواجهه با دعاوی بین پیمانکار و کارفرما پرداخته می شود. بطور قطع پیش گیری ازبروز اختلاف بسیار ساده تر و کم هزینه تر از حل اختلاف به وجود آمده است. بنابراین برای برون رفت از این معضلات و کاهش اثرات سوء آن باید واحدی به نام مدیریت دعاوی درکنار مدیریت ایمنی، مدیریت عوامل محیطی و مدیریت مالی به عنوان یکی از عرصه های دانش مدیریت پروژه اضافه گردد.